Lekker bezig

Lekker bezig

Wij hadden een perfecte vlucht en arriveerden 22 april einde middag in Kathmandu. Het is hier heerlijk voorjaarsweer, dat wil zeggen zomers voor Nederland.
De afgelopen 2 dagen hebben we voornamelijk besteed aan administratieve en logistieke aangelegenheden. Het is gebruikelijk als je vanuit Nepal naar Tibet reist, dat het visum op basis van de afgegeven klimpermit in Nepal wordt aangevraagd. Dat lukt verder alleen met de originele paspoorten, dus kan pas na aankomst geschieden. Deze procedure vraagt een aantal werkdagen en is direct in gang gezet. Verder hebben we allerlei boodschappen gedaan en zijn we met Chhiree Sherpa en Ngima Geljen Sherpa in de weer geweest met onze bagage. Chhiree is de duizendpoot van de expeditie; hij coördineerde in de voorbereiding alles vanuit Nepal en is straks sirdar en kok tegelijk in het basiskamp. We kennen hem door en door, en het is geweldig samenwerken.
Ons klimteam bestaat behalve Henk en ikzelf uit de Sherpa’s Dawa Finjok en Ngima Geljen. Dawa is nog in het Annapurna-gebied en keert volgende week terug in Kathmandu. Samen met Chhiree en Ngima testten we vandaag de 2 ladders die we meenemen. Voor het geval een gletsjerspleet te breed is.
Tot nu toe verloopt alles zeer voorspoedig. Toch was er vandaag nog wat consternatie: mijn geslepen gletsjerbril was zoek en ik begon steeds meer te vrezen dat deze nog thuis zou liggen. Dat zou pas echt een joekel van een fout zijn. Natuurlijk er is de reserve van een sneeuwbril, maar dat is bepaald niet ideaal. Maar gelukkig, pff, we hoeven DHL niet in te schakelen. Want met hulp van onze buren (dank dank!) werd duidelijk dat de bewuste bril toch echt niet meer in het brillenkistje in ons bergsporthok lag. En dus moesten we de zoektocht hier voortzetten. Waar het ding lag? Niet in de 13 tonnen bij Chhiree, maar in die ene ton aan de andere kant van deze stad vol opstoppingen. In ons hotel wel te verstaan. Lekker handig;)

Morgenochtend (24 april) vertrekken Henk en ik naar het Helambu-gebied, even buiten Kathmandu en lopen een korte trektocht van zes dagen om ‘voor te acclimatiseren.’ Dat betekent geen wifi, geen  laptop en geen social media. Wel sturen we af en toe een sms via de satelliettelefoon die op twitter verschijnt. Over een week melden we ons weer per blog, vlak voor vertrek naar Tibet.

4 Comments
  • Alie van Straaten

    25/04/2015 at 16:01 Beantwoorden

    Van uit Deventer leef ik met jullie mee en wil ik jullie veel sterkte en wijsheid wensen. Ik ben zelf 2 jaar geleden in Nepal geweest en weet dat het een prachtig land is met hele vriendelijke en lieve bewoners. Wat een ramp. …

  • Marco Antvelink

    26/04/2015 at 08:13 Beantwoorden

    Hallo Katja en Henk,
    We zijn heel erg blij dat jullie die aardbeving goed doorstaan hebben. We hopen dat jullie hiermee gelijk ook alle tegenslag gehad hebben en wensen jullie een supermooie tocht!

  • Rob Spreeuw

    26/04/2015 at 21:01 Beantwoorden

    Wat een ramp; ik kan me zo goed voorstellen hoe de stad er uitziet. Hoe redden jullie het om met de voorbereidingen door te gaan terwijl om je heen alles een puinhoop is. Ik wens jullie veel sterkte en blij jullie volgen.

  • Fréan Visscher

    27/04/2015 at 08:09 Beantwoorden

    Nu ook even een reactie op jullie blog. Ongekend dramatische ontwikkelingen in Nepal. Via jullie blog en de Volkskrant op mijn laptop blijf ik op de hoogte. Ik leef erg met jullie mee en blijf jullie volgen. Hopelijk blijft dat engeltje nog even bij jullie in de buurt!

Post a Comment

AlphaOmega Captcha Classica  –  Enter Security Code