Blog

20/04/2015 In Blog

’t Avontuur kan beginnen!

Het is zover, we gaan vertrekken naar Schiphol. Bovenstaand kaartje geeft inzicht in onze reis naar Gurla Mandhata en onze tochten voorafgaand aan de beklimming. Klik hier voor een vergroting van de kaart.
We komen morgen (dinsdag 21 april) aan in Kathmandu. Daar is twee dagen gepland voor de logistiek en formele zaken met autoriteiten. Dan is het hoog tijd de bergen in te gaan; we lopen zes dagen door het gebied Helambu, even ten noorden van Kathmandu. We kunnen dan alvast wennen aan de hoogte. Vanuit Dhunche rijden we vervolgens terug naar de hoofdstad. Na de laatste organisatorische voorbereidingen gaat het dan op 2 mei de expeditie van start richting Tibet: totaal drie lange dagen in de jeep. Daarna volgt de kora (pelgrimstocht) om de heilige berg Kailash, waarbij we over een bergpas van 5650 meter trekken. Dit alles vormt het voorspel van de eigenlijke beklimming; op 12 mei is gepland (eindelijk) aan te komen in het basiskamp van Gurla Mandhata, gelegen op maar liefst 5650 meter hoogte. Tot 8 juni hebben we dan de tijd om ons doel te halen: met het hele klimteam op de top van Gurla (7694 m) en allen veilig terug in het basiskamp.
In Kathmandu zijn alle faciliteiten qua communicatie nog voorhanden, maar tijdens de expeditie zelf zullen we twitterberichten plaatsen via de sms-functie van de satelliettelefoon. Reacties kunnen we niet lezen, dus spijtig genoeg kunnen we daar ook niet op reageren. In het basiskamp beschikken we verder over een laptop, waarmee we af en toe een blogbericht en foto doorzenden naar Raymond Koome, die een en ander op deze website plaatst. Vertrouwd om met hem te werken, hij bouwde en onderhield eerder de websites van onze expedities naar Gasherbrum, Dhaulagiri en Manaslu.
Ik zou het belang van partnerschap willen benadrukken. Zonder Endeke Huisman (Penong Ontwerp) was deze site er niet geweest, zonder Raymond (Hiking-site) zouden updates niet mogelijk zijn. En dankzij onze andere sponsors is deze expeditie mede mogelijk gemaakt: Friesland Campina, Hemels van der Hart, The Next View, Kathmandu Outdoor & Travel. Een groot woord van dank is bij voorbaat op zijn plaats!

0
6
17/04/2015 In Blog

Aftellen maar…

De tijd gaat nu heel hard. Nog even om alle laatste dingen in orde te maken voor de expeditie en het dagelijks leven hier af te ronden. Gisteren had ik mijn (voorlopig) laatste lezing, vandaag had Henk voor even zijn laatste werkdag bij Volkerrail. Alhoewel, hij heeft nog storingsdienst dit weekeinde 18/19 april. Dus wel zo fijn als de treinen blijven rijden. Voor iedereen trouwens;)
Ik droeg vandaag alle dagelijkse werkzaamheden op kantoor over aan Grietje Otterspeer, die de komende weken de back-up voor mij verzorgt via mail en telefoon. Verder is de satellietapparatuur (opnieuw) getest; alles werkt, met dank aan Network Innovations. Verder zijn de medicijnen uitgezocht en per expeditiefase verpakt, die vormden tot nu toe een stapel in de kast. Einde middag nog een afsluitende histaminebehandeling voor mijn achillespees bij sport-fysio Marco Antvellink.
De to-do lijst begint steeds overzichtelijker te worden. Bovenaan de lijst staan: zorgen dat we alle benodigde documenten, telefoonnummers en e-mail adressen bij ons hebben in satelliettelefoon en expeditie-laptop. Daarnaast resterende mails en financiële zaken afhandelen en benodigde expeditie-gegevens doorsturen naar familie, vrienden en sponsors. En dan zijn er altijd nog tientallen kleine klusjes. Het is op de een of andere manier altijd een race tegen de klok. Nog even volhouden en dan zijn we weg en wat zien we daar naar uit. Naar het vertrouwde Nepal, en naar het onvoorstelbare mooie Tibet. Naar ons doel de Gurla Mandhata en niet te vergeten naar de Mount Kailash (zie foto), de icoon van West-Tibet en een van meest heilige bergen op aarde. Nog een paar nachtjes slapen…

0
6
10/04/2015 In Blog

Mijlpaal – Vracht weg

Het is elke keer een mijlpaal: de expeditie-vracht die klaar staat en vertrekt. Tenten, slaapzakken, kleding, kookgerei, klimspullen, batterijen, etc. Dit is waar we het mee moeten doen, dus het komt aan op de grootst mogelijke details. Het ontbreken van een schroef of verbindingstouwtje kan funest uitpakken op zo’n hoge berg, ver weg van de bewoonde wereld. Je moet van te voren dus verdomd goed nadenken wat en hoeveel je nodig hebt en wat er mis kan gaan. Maar het is ook telkens een evenwicht zoeken. We nemen van veel items reserve mee, maar je kunt niet alles dubbel meenemen, dan schiet het door. Zowel qua kosten als gewicht.
Qua hoeveelheid viel het ons trouwens nog mee: 14 blauwe tonnen, totaal 258 kilo. Vooraf had ik wat meer ingeschat, maar in Kathmandu zijn steeds meer kwalitatieve materialen en levensbehoeften te koop. We hebben straks dus nog een boodschappenlijst. Het terplekke aanschaffen is niet alleen goed voor de locale economie, maar scheelt uiteraard ook transport- en invoerkosten. Totaal zullen we zo’n 300 kilo inbrengen bij Chhiree Sherpa, die alles vanuit Nepal coördineert. Hij brengt de materialen in voor het basiskamp en kocht voor ons al gas, sneeuwankers, vast touw etc. Chhiree verwacht op zo’n 250 kilo uit te komen, wat een totaal oplevert van zo’n 550 kilo.
Henk bracht onze serie tonnen vandaag naar Schiphol waar de afhandeling (wederom) uitstekend verzorgd werd door VCK Logistics; fijn om met een vaste partner te werken. Nu nog het luchttransport en vertrouwen dat alles goed en wel arriveert in Nepal. Eén ding is zeker: met de stickers van drie van onze sponsors is de bagage niet te missen; Friesland Campina (Chocomel + Debic), Kathmandu Outdoor en The next view prijken kleurrijk op de blauwe tonnen.

0
3
05/04/2015 In Blog

Technisch materiaal

Hoe bepaal je de hoeveelheid technisch materiaal die nodig is voor een expeditie? Aantallen sneeuwankers, ijsschroeven, meters touw etc. Daarvoor is informatie nodig over de berg en de route. Maar wat als er nauwelijks op een berg wordt geklommen? En je het enige team bent? Dan zul je het zelf moeten inschatten en alles zelf moeten meesjouwen. De enige manier om de hoeveelheden goed te bepalen, was de oren van het hoofd vragen van expeditieleiders die eerder op de berg klommen. Zo heb ik diverse malen gemaild met Andreas Sippel (voorjaar 2003), Yves Raymaekers (voorjaar 2005) en Stefan Fritschl (najaar 2013). Er is sinds 2005 niet meer in het voorjaar geklommen op Gurla Mandhata, de meest recente najaarsexpeditie was de Oostenrijkse van 2013.
De gletsjer is in het voorjaar meer verijsd dan in het najaar, dus heb je meer vast touw en ijsschroeven nodig. Je wilt niet teveel meenemen, maar zeker niet te weinig. Al met al nemen we 600 meter vast touw mee, 40 sneeuwankers, 30 schroefkarabiners, 25 ijsschroeven en wat rotshaken. In het voorjaar zijn verder meer gapende gletsjerspleten te verwachten dan in het najaar.  De winter is droger dan de zomer (de moesson schampt het Tibetaanse plateau) maar vooral de extreme winterstormen maken de gletsjer meer ‘aper’. De kernvraag voor ons: hoe is de situatie in het voorjaar geëvolueerd ten opzichte van tien jaar terug? Dat weten we dus niet. Stel dat er inmiddels gletsjerspleten zijn, die te breed zijn om overheen te springen? Voor de zekerheid nemen we daarom 2 ladders mee. En om ons te wapenen tegen een onverhoede val in een gletsjerspleet beschikken we straks ieder over een Mammut  RescYou. We kenden het niet, maar testten het vandaag met schitterend paasweer in de tuin. Wat een geweldig apparaat, zoveel simpeler dan de traditionele gletsjerredding! Het weegt wel 400 gram, maar daar krijg je dus wel wat voor terug. Waarbij ik tegelijkertijd hoop dat het ding straks werkeloos aan onze gordel blijft hangen. Aan de voorbereiding zal het in ieder geval niet liggen.

0
1
28/03/2015 In Blog

Stap voor stap

Niet alleen de beklimming van een hoge berg gaat stap voor stap, ook de fase daaraan vooraf gaand. Eerst is er de droomfase. Daarna volgen plan en concretisering. Eenmaal concreet, gaat het om financiering, organisatie, logistiek en fysieke/mentale voorbereiding.
Bij Henk werd het vuurtje voor Gurla Mandhata aangewakkerd in 2011, toen we de bergreus tijdens de Nepal Traverse boven de Tibetaanse hoogvlakte zagen uittorenen. Het zal niet veel later zijn geweest dat Henk suggereerde om de berg te beklimmen, zoals hij in 1996 al eens had willen doen. Na afronding van de Nepal Traverse, begon Henk er eind 2013 opnieuw over. Ik stuurde een paar mailtjes naar Nepal en Tibet voor informatie over de berg, maar eerlijk gezegd stond ik niet zo open voor het plan.
Wanneer open je je voor een idee? Meestal op onverwachte momenten. In dit geval een etentje met Pieter Hemels en Endeke Huisman (van Hemels van der Hart). Samen maakten we het boek Lopen over de grens. Tijdens het bewuste etentje in feb 2014 vierden we dat het manuscript af was. Pieter vroeg wat onze volgende uitdaging zou worden. Henks ogen glinsterden en vol gloed vertelde hij dat zijn droomberg in West-Tibet lag; Gurla Mandhata. Terplekke deed Pieter een voorstel om ons te ondersteunen bij dit klimproject…
Na verschijning van het boek ben ik me een jaar geleden gaan verdiepen in de berg; technische moeilijkheidsgraad, eerdere beklimmingen etc. En al ras werd ik enthousiaster. Intens mailcontact volgde met CMA, CTMA (de bergsportorganisaties van resp. China en Tibet) en onze vriend Chhiree Sherpa. Ze gaven ons het vertrouwen dat in het voorjaar van 2015 de seinen op groen staan voor een beklimming van Gurla Mandhata. Via Eberhard Jurgalski (de expert tav klimstatistieken) kwam ik in contact met eerdere expeditieleiders om alles over de Gurla te weten te komen. En zo kwamen we elke week een stapje verder; teamsamenstelling bepalen, planning & begroting opstellen, sponsors zoeken en de samenwerking vormgeven. En niet te vergeten uitzoeken of Henk verlof zou kunnen krijgen. In september 2014 was er de GO.
Daarna volgde de concretisering van alles. Nu, drie weken voor vertrek, gaat de aandacht vooral uit naar de logistiek; de expeditievracht vertrekt binnenkort. Maar ook daarvoor was het nodig tijdig te beginnen: welke materialen voldoen nog en wat nieuw te bestellen bij onze partner Kathmandu Outdoor? Afgelopen november (foto) bepaalden we welke tenten nog in orde waren. Twee weken terug voorzag Henk de goede tenten van stormtouwtjes en repareerde een enkel gaatje. Van overzicht naar detail. Mooi, de fases waar we door heen gaan voor vertrek!

0
1
08/03/2015 In Blog

Wintertraining Schotland

Winterklimmen in Schotland is misschien wel de beste voorbereiding op een Himalaya-expeditie.  Met name qua veranderlijkheid van het weer, de ruige omstandigheden en de stormen bovenop de plateaus kun je je eigenlijk niet beter wensen. Vier keer eerder waren we in het gebied van Fort William en de Ben Nevis. De laatste keer was in 2006, pal voor onze Dhaulagiri-expeditie, lang geleden dus. Hoog tijd om weer eens die kant op te gaan!
Afgelopen week brachten we door in dat prachtige Schotland. De omstandigheden waren bepaald niet ideaal: hoge temperaturen, grote hoeveelheden sneeuw, harde wind en veelal regen. Kortom instortingsgevaar van corniches en groot lawinegevaar op veel klimroutes. Helaas dus geen verijsde gullies, waar we eigenlijk voor gekomen waren, en een beperkte keuze van routes die te doen waren. Toch hebben we een aantal mooie routes kunnen klimmen zoals Ordinary Route bij Stob Coire nan Lochan. Wat een storm bovenop de heuvels, ook bij Aonoch Mor en de Cairn Gorms. Met name de extreme wind was een goede voorbereiding op Gurla Mandhata, die berucht is om zijn vele stormen, gezien de solitaire ligging.
We hadden alles bij elkaar een uitstekende week en zijn dit weekeinde vol energie en frisse winterlucht teruggekomen. Wat een contrast bij aankomst in Nederland: zonovergoten omstandigheden, warmte en een tuin vol sneeuwklokjes en kleurige krokussen! Kortom, heerlijk thuiskomen. We konden vandaag de organisatorische voorbereidingen op de expeditie mooi voortzetten. We testten onze flexibele zonnepanelen van eerdere expedities, en die blijken nog uitstekend te voldoen. De elektro-koffer is verder geheel in gereedheid gebracht door Henk – dit is zijn expertise. Weer wat acties van het lijstje afgestreept!

0
3
25/02/2015 In Blog

Startsein expeditieblog

Het expeditieblog Gurla Mandhata 2015 is live! We zijn zeer verguld met het aanbod dat Endeke Huisman (inmiddels zelfstandig met Penong Ontwerp) ons deed om dit blog te ontwerpen en te bouwen. Een zeer vertrouwde samenwerking, want Endeke ontwierp eerder (via bureau Hemels van der Hart) het boek Lopen over de grens en de websites katjastaartjes.nl en nepaltraverse.nl.
De voorbereidingen voor onze expeditie naar West-Tibet zijn in volle gang. We zijn in dagelijks contact met Chhiree Sherpa, die alles regelt vanuit Nepal. Materialen zijn besteld bij onze vaste partner Kathmandu Outdoor & Travel.
Onze klimexpeditie wordt ondersteund door diverse partijen, waaronder de sponsors FrieslandCampina en Hemels van der Hart. Het is een voorrecht om met deze (voor mij zo vertrouwde) bedrijven samen te werken. Ik voel nauwe verbondenheid met de zuivel, gezien mijn studie levensmiddelentechnologie en doordat we tussen de veehouders in Salland wonen. Bovendien werkte ik de eerste acht jaar van mijn loopbaan bij toenmalig DMV Campina. Met Hemels van der Hart werk ik samen sinds 2005 en ook voor een aantal andere partners – Van Braak Accountants, Hiking-site, Network Innovations en Weleda – geldt deze langdurige samenwerking. Een woord van dank is bij voorbaat al op zijn plaats aan al onze partners!
Behalve de organisatorische voorbereiding is er natuurlijk de fysieke voorbereiding. We hebben even een kleine terugslag gehad door griep, voor Henk en mij was dat zeker tien jaar geleden, maar de training is gelukkig weer opgepakt. Hoopvol is ook het herstel van mijn achillespeesblessure die afgelopen maanden goede hardlooptrainingen belette. Met hulp van shockwave en met name histamine iontoforese (een middel uit de oude doos van topsportarts Peter Vergouwen), ben ik er inmiddels praktisch bovenop. De sterren staan gunstig in dit nieuwe Chinese jaar van de schaap!
We kunnen eigenlijk niet wachten om naar Nepal en Tibet af te reizen. Maar eerst staat nog een weekje ijsklimmen in Schotland gepland en de weken erna hebben we hard nodig om alle voorbereidingen vanuit Nederland rond maken. Het vertrek staat gepland op 20 april.
Tot slot: dat deze site al voorzien is van beeldmateriaal van de berg, hebben we te danken aan de Oostenrijker Stefan Fritsche, die foto’s beschikbaar stelde.

0
4
11/02/2015 In Blog, Gurla

De berg

De naam Gurla Mandhata komt uit het Sanskrit en betekent letterlijk plek (paleis) van de koning. De Tibetaanse naam voor de berg is Naimona’nyi. De berg ligt op het Tibetaanse plateau, vlakbij de grens met West-Nepal en maakt deel uit van het gebergte Nalakankar Himal.
Kijkend naar hoogte, is de Gurla Mandhata met 7694 meter de nummer vier in Tibet, de achtduizenders op de landsgrenzen met Nepal en Pakistan buiten beschouwing latend. De top is verreweg de hoogste in West-Tibet, met daardoor een geheel eigen, extreem weersysteem. De temperaturen zijn er lager dan die in het 600 km oostelijker gelegen Everest- en Cho Oyu gebied. Daarom is de beste klimperiode op Gurla wat later in het voorjaar.
Het gebied is bekend vanwege het Manasarovar meer en de Mount Kailash (6638 m). Hier ontspringen de mega-rivieren Indus, Sutlej, Brahmapoetra. De Kailash wordt in o.a. het boeddhisme en hindoeïsme beschouwd als de heiligste berg op aarde; hier zou het centrum van de aarde liggen. Elk jaar maken duizenden mensen een bedevaartstocht naar de Kailash; om de berg lopen (de Kora) zou geluk zou brengen. De tocht is 52 kilometer en gaat over een pas van 5630 meter hoogte.

0
0
11/02/2015 In Blog, Gurla

De beklimming

Met een jeep kun je een hoogte bereiken van 4700 m, vandaar is het met jaks circa 6 uur lopen naar het basiskamp van Gurla Mandhata, dat met 5650 m extreem hoog ligt. We beklimmen de berg via de normaalroute; vanaf de noord-west kant via de gigantische Chaglung M. gletsjer. De randspleet (het begin van de gletsjer) ligt op 7550 m pal onder de top.
We gaan uit van twee hoogtekampen: kamp 1 op 6350 m en kamp 2 (tijdens de topronde) op ca. 7000 m. Kamp 1 ligt op een kleine col. Dit is een ware windtunnel, maar het is de enige geschikte plek. Vanaf kamp 1 gaat de route omhoog door de gletsjerflank, met prachtig uitzicht op de Mount Kailash en het Manasarovar meer in het noorden. Boven kamp 2 ga je verder door de flank, die zo groots is, dat het schijnbaar moeilijk oriënteren is.
Bij de voorbereiding op de route hebben we waardevolle informatie ontvangen van Stefan Fritsche, die in het najaar van 2013 een poging deed en van Andreas Sippel, die in mei 2002 een Duits team naar de top leidde. 
Sippel schreef: ‘Crevasses are all over, we went roped up all way above C1. After 10 years I don’t know about crevasse situation, but I think there is enough space everywhere to detour. Dimensions of the mountain are more like an 8000 m peak.’
De bottleneck van de beklimming zit in het laatste stuk: een grote spleet op 7450 m en dan 100 meter hoger de randspleet. Daarna volgt het technische lastigste stuk van de beklimming: een couloir van ruim 100 meter, 60°, derdegraads terrein. In het voorjaar zijn mixed condities (sneeuw, ijs, rots) te verwachten. Om het couloir te vinden, is goed zicht noodzakelijk. Eenmaal op de graat is het nog een kwartier doorklimmen naar de top op 7694 meter.

0
0
11/02/2015 In Blog, Gurla

Klimhistorie


De Britse ontdekkingsreiziger Longstaff doet in 1905 de eerste poging de Gurla Mandhata te beklimmen. Hij reikt tot 7000 meter, een toenmalig hoogterecord. In 1936 klimt Herbert Tichy tot 7200 meter. Het eerste succes volgt pas in mei 1985: een Chinees/Japans team haalt met 15 klimmers de top, tevens de grootste expeditie in de geschiedenis van de berg.
De balans op basis van de statistieken van expert Eberhard Jurgalski: 10 teams, totaal 51 mannen en 1 vrouw (de Japanse topklimster Kei Taniguchi) bereikten de top. Over een Russische beklimming (2006) beklimming bestaat twijfel. Sinds de Russische poging in 2006 is geen enkele expeditie in het voorjaar ondernomen. 
De Gurla is twee maal via een andere route dan de normaalroute beklommen, beide keren door Japanners; via de noordgraat (2001) en via de zuid-west graat, tevens de eerste traverse (2011).
De top is voor het laatst behaald door zes Amerikanen (najaar 2006) en twee Japanners (Hiraide en Taniguchi, najaar 2011). De Amerikaanse expeditieleider Jake Norton schreef: ‘It was one of the toughest days I’ve had in the mountains… any mountain, anywhere. Gurla Mandhata is, simply, not an easy peak!’
De meest recente poging de berg te beklimmen was in het najaar van 2013 door een Oostenrijks team, ze kwamen tot 6700 meter.
Kortom, de berg is zeer beperkt beklommen, er waren niet eerder Nederlanders.

0
3